در ادامه سری مقالات انواع سرطان پستان و بیماری های خوش خیم پستان به هایپرپلازی آتیپیک مجرایی پستان می‌پردازیم. در هایپرپلازی آتیپیک مجرایی پستان (ADH)، در آستر مجرای پستان تعداد سلول بیشتر از حد معمول وجود دارد. این مجاری شیر را از لوبول‌ها (کیسه‌های شیر) تا نوک پستان حمل می کنند.
این سلول ها برخی از ویژگی های کارسینوم داکتال درجا با درجه پایین (DCIS) ، چه از نظرالگوی رشد و چه از نظر ظاهری ، را نشان می دهند.هایپرپلازی داکتال آتیپیک یک بیماری خوش خیم پستان است که با افزایش متوسط خطر سرطان پستان مرتبط است.
اگر بیوپسی سوزنی هسته ای وجود داشته باشد که سلول های غیرعادی را کشف کند، احتمالاً پزشک شما برای خارج کردن بیشتر بافت در آن ناحیه ادامه خواهد داد. از آنجا که هایپرپلازی داکتال آتیپیک یک سرطان واقعی نیست، ممکن است تفاوت هایی در نحوه برخورد پزشکان به آن ها مشاهده شود. برخی پزشکان معتقد هستند که بعد از بیوپسی اولیه نیازی به جراحی اضافی وجود ندارد. تصمیم گیری در مورد حذف باید به صورت موردی اتخاذ شود. شما و پزشکتان می توانید با مشورت، بهترین گزینه ی درمانی را برای شما انجام دهید.
در صورت ابتلا به هایپرپلازی داکتال آتیپیک، ممکن است مایل باشید که نظر پزشک دیگری را جویا شوید و از یک آسیب شناس دیگر بخواهید نمونه های بافتی را بررسی کند. این کار ممکن است به شما اطمینان دهد که این نمونه یک هیپرپلازی آتیپیک است و یک نوع اولیه سرطان پستان نیست.
هر چه وضعیت شما باشد، منطقی است که از پزشک متخصص در زمینه سلامت پستان را پیروی کنید. به طور کلی، معاینه فیزیکی در 6 ماه انجام می شود و ممکن است یک ماموگرافی توصیه شود. پس از آن، بیشتر زنان می توانند ماموگرافی های سالانه را از سر بگیرند. در موارد منتخب ، پزشکان ممکن است MRI پستان را اضافه کنند.
برای برخی از زنان، پزشکان ممکن است یک روش هورمون درمانی مانند تاموکسیفن ، رالوکسیفن یا یک بازدارنده آروماتاز را برای کاهش خطر ابتلا به سرطان پستان پیشنهاد دهند. مطالعات نشان داده است که بیشتر سلول های هایپرپلازی داکتال آتیپیک در داشتن گیرنده های استروژن وپروژسترون مثبت هستند. اگرچه این درمان ها عوارض جانبی دارند، بنابراین وضعیت بیمار مشخص می کند که آیا مزایای آن ها ازخطرات آن ها بیشتر است یا خیر.