فیبروماتوز پستان

در ادامه سری مقالات انواع سرطان پستان و بیماری های خوش خیم پستان به فیبروماتوز پستان می‌پردازیم. فیبروماتوز پستان یک نئوپلاسم مزانشیمی بسیار نادر است که ممکن است در خانم ها به طور معمول بین سنین 25 تا 45 سالگی اتفاق بیفتد.

فیبروماتوز یکی از گروه های ضایعات تکثیری خوش خیم سلول‌های دوکی شکل است که تشخیص آن از سرطان بدخیم پستان به ویژه کارسینوم سلول دوکی شکل بسیار دشوار است.

فیبروماتوز پستان متاستاز نمی دهد، اما ممکن است به طور موضعی تهاجمی باشد و مستعد عود باشد. بنابراین، اگرچه یک سرطان پستان تهاجمی نیست، اما هنوز هم یک تکثیر جدی است. درمان این بیماری معمولاً با جراحی خارج کننده توده، است.

این ضایعات می توانند بسیار دردناک باشند و در صورت عدم درمان آن‌ها می توانند بزرگ شوند و باعث ایجاد تغییرات ظاهری ناخواسته شوند.

منشاء فیبروماتوز پستان

هیچ کس دقیقاً نمی داند چه چیزی باعث نئوپلاسم پستان می شود. عوامل خطر مرتبط با توسعه ضايعات استروماي پستان شناخته نشده است.

عدم تعادل هورمونی اغلب به عنوان یک عامل موثر در پیشرفت های مختلف توده پستان مطرح می شود. فیبروماتوز پستان تمایل به تست مثبت برای پذیرش HER2 ندارد. با این حال این ضایعات در گروه متوسط ​​سنی زنان نسبت به سرطان پستان مشاهده می شود.

از این گروه، زنان جوان تر در سن باروری تمایل به فیبروماتوز دارند که بیشتر از نظر میتوزی فعال تر و با مقدار بیشتر

 آتیپی سلولی همراه است. بنابراین یک ارتباط هورمونی قوی مطرح است.

 سلولهای مزانشیمی سلول‌های نابالغ یا بدون تمایز ژنتیکی هستند. بنابراین ، این گروه از ضایعات سلولی دوکی‌شکل مانند فیبروماتوز، میوفیبروبلاستوما و فاشیت گره ای است. این ضایعات تمایل به ایجاد شدن از طریق فیبروبلاست‌ها(سلولهای بافت همبند نابالغ) یا میوفیبروبلاست‌ها (سلولهای عضلانی صاف نابالغ) یا چیزی در بین آن دو دارند.

متخصصان همچنین این خانواده را ضایعات خوش خیم پستان (ضایعات استرومائی) می نامند ، زیرا آنها از بافت‌های پشتیبان تشکیل شده اند و غدد یا سلول‌های اپیتلیال نیستند.

این ضایعه عموماً غیر التهابی است

 پزشکان ممکن است این وضعیت را به عنوان “تکثیر فیبروبلاستیک نفوذ کننده” توصیف کنند. بنابراین، بر خلاف بیشتر ضایعات دیگر از این نوع، جنبه تهاجمی نسبت به آن‌ها دارد.

به طور معمول، این ضایعات عنصر التهابی مانند سلول‌های پلاسماسل نخواهند داشت و اغلب برای اکتین عضلات صاف بسیار رنگ پذیر می شوند. این نشان می دهد که بسیاری از سلول‌های  فیبروبلاستیک منشأ عضله صاف (میو) دارند.

تشخیص و پاتولوژی فیبروماتوز پستان

این ضایعه می تواند یک مشکل واقعی برای تیم تشخیصی ایجاد کند. از کارسینوم بدخیم در ماموگرافی ، سونوگرافی ، معاینه بالینی و ارزیابی سیتولوژیکی عملاً قابل تشخیص نیست.

اگر ضایعه از نظر بالینی قابل لمس باشد ، غالباً به عنوان توده یا توده متحرك ( لامپ) معرفی می شود. انقباض پوست و تثبیت عضلات نیز غالباً وجود دارد.

از نظر میکروسکوپی، این ضایعات تمایل به نشان دادن الگوی رشدی نفوذکننده و بدون کپسول سلول‌های دوکی شکل به طور مساوی توزیع شده با مواد کلاژن دارند. با این حال ، میتوز شایع نیست اما شناخته شده است که رخ می دهد.

در پرتونگاری اشعه ایکس ماموگرافی ، این ضایعه به طور معمول توده بد تعریف شده از افزایش تراکم در پارانشیم پستان را نشان می دهد.

سونوگرافی پستان تمایل به آشکار کردن همان توده نامنظم و بد تعریف ، کم فشار و صاف دارد. این ویژگی‌های رادیولوژی اساساً از سرطان پستان قابل تشخیص نیستند.

مشکلات منحصر به فرد در تشخیص صحیح فیبروماتوز پستان

در وهله اول، ظاهر سلولی (دوکی‌شکل) و ماموگرافی همراه با سرعت رشد به راحتی با  کارسینوم سلول دوکی‌شکل قابل اشتباه است.

 ثانیا، این ضایعات معمولاً برای سرطان‌های تهاجمی پستان تشخیص داده می شوند. بنابراین ممکن است عمل جراحی غیر ضروری و پرتودرمانی انجام شود.

در محل جراحی سرطان و رادیوتراپی اغلب “روند جراحی پس از التهاب” وجود دارد. بنابراین بافت فیبری به تدریج روی زخم ایجاد می شود و سلول‌های نکروز چربی به تدریج توسط سلول‌های فیبرو جایگزین می شوند.

بنابراین، یک پزشک به طور منطقی می تواند یک نئوپلاسم فیبروز-استروما در حال توسعه را به عنوان “بافت زخم” محدود کند و تاخیر در برداشتن ماه های بعدی و در مقیاس بزرگتر باشد.

درمان فیبروماتوز پستان

اولین مسئله پیرامون فیبروماتوز پستان، تشخیص ناصحیح بیماری به عنوان سرطان بدخیم پستان است. همانطور که گفته شد به علت شباهت، می تواند منجر به درمان نابجا از جمله ماستکتومی و برداشتن گره‌های لنفاوی شود. 

با فرض تشخیص قطعی فیبروماتوز پستان نگرانی اصلی، میزان بالای عود بیماری است.

در حالی که این ضایعات متاستاز نمی‌دهند، میزان عود موضعی بعد از برداشتن ممکن است به میزان 27٪ باشد. به همین دلیل، جراحان تمایل دارند حاشیه‌های مشخص و گسترده ای را برای جلوگیری از عود در پیش گیرند.

بنابراین، با وجود برداشتن کامل پستان (ماستکتومی رادیکال) ، درمان فیبروماتوز هنوز هم نیاز به جراحی اساسی دارد. تحقیقات اخیر به عنوان احتمال شیمی‌درمانی فیبروماتوز پستان به این نتیجه رسیده اند که این روش حداقل اثربخشی خواهد داشت.

آیا جراحی برای برداشتن آن لازم است؟

بعضی اوقات، جای زخم فقط جای زخم است. بعضی اوقات پستان آسیب می بیند، داخلش پر از خون می شود، لخته شکل می‌گیرد، بعد از چند سال تکامل می یابد و جای زخم شکل می گیرد. سال‌ها بعد ، ماموگرافی یا سونوگرافی منجر به بیوپسی می شود و اگر نتیجه به نفع فیبروماتوز باشد، پیشنهاد می شود که منتظر بمانید، سونوگرافی پیگیری کنید تا ببینید که واقعاً در حال رشد است یا بزرگتر است.

“تومور دسموئید” نامی جایگزین برای فیبروماتوز پستان است و یک “تومور دسموئیدی خارج از شکم” است. با این حال ، فیبروماتوز واقعی پستان تنها حدود 0.2٪ از کل تومورهای اولیه پستان را تشکیل می دهد.

اگر  ضایعه صدمه وارد نکرده و رشد نمی کند ، آن را رها کنیم؟

در واقع بله در صورت عدم رشد یا آسیب رساندن آن را رها کنید. اما اگر اضطراب دارید یا گزارش ماموگرافی یا سونوگرافی را گیج کننده و ترسناک می‌دانید، ممکن است به فکر رفع ضایعه باشید.