در ادامه سری مقالات رویارویی با سرطان پستان به نحوه حمایت بیماران سرطان پستان میپردازیم. وقتی یکی از عزیزانتان با تشخیص سرطان پستان مواجه میشود ، میخواهید که به او کمک کنید. اما چگونه؟
به جای این که بپرسید که باید چه کاری برای کمک به او انجام دهید، بهتر است یک روش مشخص برای پشتیبانی از عزیزتان پیدا کنید و اجرا کنید. ممکن است برخی افراد با درخواست کمک احساس راحتی نکنند، یا لیست مواردی که در آن نیاز به کمک دارند خیلی طولانی به نظر برسد.
اما چه کاری میتوانید انجام دهید که برای او مفید باشد؟ در اینجا پیشنهاداتی وجود دارد که میتواند در راه حمایت بیماران سرطان پستان به شما کمک کند.
- حواستان به خرید مواد غذایی باشد و یا مواد غذایی را سفارش دهید و از پیک تحویل بگیرید.
- در حفظ نظم خانه و خانواده یاری برسانید. در پختن غذا ، تمیز کردن ، رسیدگی به گل و گیاه ، شستن لباسها و یا ظروف و پرداخت قبوض کمک کنید. بچهها را راهی مدرسه کنید. و تمام کارهایی را که شخص تحت درمان انجام میدهد تا زندگی برای باقی خانواده جریان داشته باشد ، بر عهده بگیرید.
- یک فنجان چای یا قهوه بیاورید و این دیدار و ملاقات را کش ندهید. بخاطر داشته باشید که بیماران سرطانی غالباً با خستگی دست و پنجه نرم میکنند ، بنابراین خیلی طولانی نمانید – مگر اینکه از شما بخواهند که بیشتر بمانید.
- به مراقبان دیگر استراحت دهید. از پزشک او مشاوره بگیرید . در مراقبت از بچهها یا حیوانات خانگی کمک کنید. داروها را سازماندهی کنید. همسر ، والدین یا فرزند بیمار را یک شب یا یک آخر هفته برای استراحت بفرستید. این میتواند استرس آنها را تسکین داده و انرژی لازم را برای ادامه کار تامین کند.
- بیمار را به قرارملاقاتها برسانید. و هنگامی که درمان به پایان رسید ، آنها را تا معاینه و اسکن همراهی کنید. ممکن است این مسئله را بروز ندهند ، اما بیماران سرطانی اغلب حتی سالها پس از درمان اضطراب زیادی در مورد این قرارها دارند. یک چهره دوستانه و شخصی که با او صحبت کنند میتواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
- هنگام ملاقاتها یا صحبت با پزشک یا پرستار، یادداشت بردارید. خاطرات بیماران ممکن است در حین و بعد از درمان واضح نباشد و در عین حال میزان اطلاعات دریافت شده ممکن است بسیار زیاد باشد. یادداشت برداری میتواند این اطمینان را حاصل کند که اطلاعاتی که بعداً به آنها نیاز خواهند داشت ، حفظ میشوند.
- وعدههای غذایی را آماده کنید یا از بیرون سفارش دهید. حتی بهتر این است که : یک گروه از دوستان و خانواده تشکیل دهید و به طور برنامه ریزی شده هر کدام مسئولیت وعدههای یک روز از هفته را به عهده بگیرید.
- مراقب فرزندانشان باشید. آنها را به مدرسه یا تمرین ورزشی برسانید ، در تکالیف مدرسه به آنها کمک کنید ، یا آنها را در تفریح و بازی همراهی کنید. این امر میتواند ذهن آنها را از سرطان دور کند و استرس والدین را کاهش دهد.
- آنها را در دعا و عبادت همراهی کنید. این باعث میشود بسیاری از بیماران شجاعت مواجه شدن با روزی دیگر را داشته باشند.
- تنها کافیست با آنها بنشینید و به سخنانشان گوش دهید. نصیحت یا توصیهای ارائه نکنید مگر اینکه از شما خواسته شود. درعوض ، به نگرانیهای بیمار گوش دهید ، تصدیق کنید که سرطان بسیار دشوار است و شانهای برای گریه کردنشان باشید. و اگر بیمار دوست ندارد که صحبت کند ، بی سر و صدا در کنارش بنشینید. در همین کنار هم بودن قدرت زیادی نهفته است.
- موزیک پخش کنید. چه خودتان یک ساز بنوازید ، چه یک لیست پخش درست کنید و چه اینکه فقط آهنگهایی را پلی کنید ، موسیقی میتواند به همه کمک کند تا آرامش داشته باشند و ذهنشان را از سرطان دور کنند.
- در ارتباط باشید. با ارسال متن ، تماس ، ایمیل ، کارت و غیره به آنها بگویید که به فکرشان هستید.
- به آنها بستهای از هدایا هدیه بدهید ، با این شرط که هر روز صبح یکی را باز کند. این یک روش عالی برای کمک به اوست تا از رختخواب خود خارج شود و روز خود را پرامیدتر شروع کند.
- در بیمارستان به ملاقات او بروید. زمانی که شخصی در بیمارستان بستری است ، ممکن است روزها بسیار طولانی به نظر برسد ، و ملاقات کوتاه یک دوست یا عضوی از خانواده میتواند تفاوت بزرگی ایجاد کند.
- به یاد داشته باشید که بیشتر بیماران سرطانی نمیخواهند فقط به دلیل ابتلا به سرطان با آنها متفاوت برخورد شود. با دوست یا عزیز خود مثل قبل صحبت کنید. برای او جوک بخوانید. در مورد اتفاقاتی که در محله یا مدرسه بچهها افتاده است و برنامههای تلویزیونی مورد علاقه او صحبت کنید. این میتواند به طور خلاصه باعث شود ذهن بیماران از سرطان دور شود.
- روش هایی را پیدا کنید تا به آنها این انگیزه را بدهید که هر کاری که برای بازیافتن سلامتیشان لازم است انجام دهند. چه تمریناتی برای توانبخشی باشد و چه مصرف دارو یا مصرف بیشتر غذا.
اگر با همه این وجود تصمیم به کمک دارید، به یاد داشته باشید که هرگونه عشق و حمایتی که عرضه میکنید میتواند تفاوت بزرگی ایجاد کند، خواه بیمار را به زندگی امیدوار کند و خواه وقت و انرژی آنها را آزاد کند تا بتوانند روی مهمترین هدف تمرکز کنند: بهبودی و بازگشت به زندگی.