مهارکننده های آروماتاز تولید استروژن را در زنان یائسه متوقف می کنند. داروهای مهارکننده‌های آروماتاز با مسدود کردن آنزیم آروماتاز، عمل می کنند که باعث می شود هورمون آندروژن به مقادیر کمی استروژن در بدن تبدیل شود. این بدان معنی است که استروژن کمتری برای تحریک رشد سلول‌های سرطانی گیرنده هورمون مثبت(ER+) در دسترس است.
سه دارو مهار کننده آروماتاز وجود دارد:
- Arimidex (نام شیمیایی: Anastrozole )
- Aromasin (نام شیمیایی: Exestane )
- Femara (نام شیمیایی: letrozole )
هر کدام به‌صورت یک قرص است که معمولاً روزی یک بار مصرف می شود. هر سه دارو به عنوان داروهای عمومی در دسترس هستند.
مهار کننده‌های آروماتاز نمی توانند جلوی ساختن استروژن تخمدان ها را بگیرند ، بنابراین مهارکننده های آروماتاز برای درمان زنان یائسه عمدتاً استفاده می شوند. نتایج حاصل از مطالعه SOFT (سرکوب آزمایشی عملکرد تخمدان) که در سال 2015 منتشر شد، نشان می دهد که زنان پیش از یائسگی که به سرطان پستان گیرنده هورمون مثبت مبتلا هستند، در صورت سرکوب عملکرد تخمدان می‌توانند با مهارکننده آروماتاز آروماسین با موفقیت درمان شوند. اگر شما یک خانم یائسه هستید که می خواهید دارو را برای سرکوب تخمدان خود مصرف کنید، ممکن است بتوانید به جای تاموکسیفن، آروماسین را برای داروی هورمون درمانی خود مصرف کنید.
در صورت شیردهی، بارداری یا تلاش برای بارداری و یا احتمال اینکه بتوانید باردار شوید وجود دارد، نباید داروی مهارکننده آروماتاز مصرف کنید. مهارکننده های آروماتاز ممکن است باعث آسیب جنین در حال رشد شوند. شما باید از یک نوع روش ضد بارداری غیر هورمونی مؤثر مانند کاندوم ، دیافراگم همراه با اسپرم کش یا I.U.D غیر هورمونی استفاده کنید در زمانی که شما یک مهار کننده آروماتاز همزمان در حال مصرف هستید. از پزشک خود بپرسید که کدام یک از روش‌های کنترل بارداری غیرهورمونی برای شما مناسب‌تر است و همچنین بعد از قطع مصرف مهار کننده آروماتاز چه مدت باید از این نوع روش کنترل بارداری استفاده کنید.
مزایای مهار کننده‌های آروماتاز
تعدادی از مطالعات، مهار کننده‌های آروماتاز را با تاموکسیفن مقایسه کرده اند تا ببینند کدام نوع دارو در معالجه سرطان پستان گیرنده هورمون مثبت در مرحله اولیه، در زنان یائسه مؤثر است. براساس نتایج بدست آمده ، اکثر پزشکان توصیه می کنند بعد از درمان اولیه (جراحی و احتمالاً شیمی درمانی و پرتونگاری) این روش‌ها را در پیش بگیرند:
- یک مهار کننده آروماتاز بهترین روش هورمون درمانی است که از ابتدا شروع می شود. هنگام درمان سرطان پستان گیرنده هورمون مثبت در مراحل اولیه، مهارکننده های آروماتاز مزایای بیشتر و عوارض جانبی جدی کمتری نسبت به تاموکسیفن دارند.
- مصرف یک مهارکننده آروماتاز به مدت 5 سال پس از مصرف تاموکسیفن به مدت 5 سال، خطر بازگشت سرطان را در مقایسه با عدم درمانی پس از قطع تاموکسیفن، کاهش می دهد.
- جایگزینی با مهار کننده آروماتاز پس از مصرف تاموکسیفن به مدت 2 تا 3 سال (در کل 5 سال درمان هورمونی) مزایای بیشتری نسبت به 5 سال مصرف تاموکسیفن دارد.
عوارض جانبی مهارکننده‌های آروماتاز
مهار کننده‌های آروماتاز تمایل دارند عوارض جانبی جدی تری نسبت به تاموکسیفن مانند لخته های خون، سکته مغزی و سرطان آندومتر ایجاد کنند. اما مهارکننده‌های آروماتاز حداقل در چند سال اول درمان می توانند باعث مشکلات قلبی، ریزش بیشتر استخوان (پوکی استخوان) و شکستن استخوان‌ها بیشتر از تاموکسیفن شوند. اگر شما و پزشکتان به عنوان بخشی از برنامه درمانی خود یک مهارکننده آروماتاز را در نظر می گیرید، ممکن است بخواهید از پزشک خود در مورد آزمایش تراکم استخوان سؤال کنید تا ببیند ممکن است در هنگام مصرف مهارکننده آروماتاز یک داروی تقویت کننده استخوان لازم باشد.
شایع ترین عوارض مهار کننده‌های آروماتاز، سفتی یا درد مفاصل است.
اگر با مصرف یکی از داروی مهارکننده آروماتاز عارضه جانبی تجربه کرده اید، به پزشک خود اطلاع دهید. ممکن است بتوانید داروی دیگری جایگزین کنید. Arimidex و Femara ساختارهای شیمیایی مشابهی دارند، در حالی که Aromasin ساختار متفاوتی دارد.