تغذیه و سرطان پستان : سویا

سویا پرمصرف ترین ، کم هزینه ترین و کم کالری ترین روش برای دریافت مقادیر زیادی پروتئین با چربی بسیار کم و بدون کلسترول است. شما می‌توانید سویا را به اشکال مختلف از جمله توفو ، خود دانه‌ها (که به نام ادمام نیز مشهور است) ، شیر سویا ، میسو و پودر سویا میل کنید.

فیتوکمیکال‌های مرتبط با سلامتی بسیاری در سویا وجود دارد. مهارکننده‌های پروتئین کیناز به رشد طبیعی و فعالیت سلول کمک می‌کنند. فیتواسترول‌ها و ساپونین‌ها به تنظیم کلسترول کمک می‌کنند. فنولیک اسید و فیتات‌ها آنتی اکسیدان هستند.

سپس ایزوفلاون‌ها وجود دارند ، که فیتواستروژن‌های ضعیفی هستند (ترکیبات شبیه استروژن موجود در گیاهان). میزان ایزوفلاون در انواع مختلف محصولات شیر توفو و سویا متفاوت است. استروژن بدن شما بسیار قوی‌تر از ایزوفلاون‌های مشابه استروژن موجود در سویا است. بنابراین اگر ماده سویای ضعیف جایگزین استروژن با توان بالا در سلول‌ها شود ، ممکن است سویا در برابر سرطان‌هایی که سیگنال استروژن قوی‌تری را ترجیح می‌دهند، محافظت ایجاد کند.

سویا اغلب به عنوان یک جایگزین پروتئینی سالم برای افرادی که ترجیح می‌دهند گوشت نخورند ، ترویج می‌شود. تحقیقات در مورد اثرات سویا بر کاهش خطر سرطان ترکیب شده است. بخش عمده آن از مشاهده گروه‌های جمعیتی به دست آمده مانند ژاپنی‌ها که سویای بیشتری می‌خورند و در سنین بسیار پایین‌تری از مردم کشورهای غربی شروع به خوردن آن می‌کنند.

در حقیقت ، به طور متوسط زنان ساکن شرق آسیا حدود 10 برابر مقدار سویای بیشتری از متوسط  زنان آمریکا می خورند. با این حال ، زنان آسیای شرقی نسبت به زنان ایالات متحده میزان سرطان پستان  hormone-receptor-positive کمتری دارند.


مقاله مرتبط: سرطان پستان و غذاهای حاوی فیتوکمیکال‌ها


“داستان سویا” و ارتباط احتمالی آن با سرطان پستان با عوامل دیگر در هم پیچیده است. بیشتر زنانی که در آسیا زندگی می‌کنند به عنوان منبع اصلی پروتئین به سویا وابسته هستند. آن‌ها فقط مقادیر کمی گوشت گاو ، مرغ و گوشت خوک مصرف می‌کنند – این به معنای مقدار کمتری از چربی حیوانی و سایر مواد احتمالاً ناسالم (مانند هورمون رشد و آنتی بیوتیک‌ها) موجود در این منابع پروتئینی حیوانی است. همچنین ، در مقایسه با متوسط زنان ایالات متحده ، متوسط زنان آسیایی:

  • سبزیجات تازه بیشتری می‌خورند
  • به وزن بدن ایده آلشان نزدیک‌تر هستند
  • از نظر جسمی فعال‌تر هستند
  • کمتر احتمال دارد مقدار قابل توجهی الکل مصرف کنند

همه این عواملِ همراه به ایجاد یک شیوه زندگی سالم‌تر و کاهش خطر کلی ابتلا به سرطان پستان در زنان آسیایی ساکن آسیا کمک می‌کنند.

هنوز مشخص نیست که ایزوفلاون‌های سویا بر روی سرطان پستان ، به ویژه سرطان‌های پستان hormone-receptor-positive تأثیر می‌گذارند یا خیر. در صورتی که این دو مولكول‌ در اتصال به گیرنده‌های استروژنی یكسانی رقابت کنند ، ایزوفلاوون‌ها خواهند توانست بر توانایی و کارایی هورمون درمانی تأثیربگذارند. اگر ایزوفلاون‌ها نسبت به تاموکسیفن (و استروژن بدن شما) یک سیگنال استروژن ضعیف‌تر به گیرنده منتقل کنند ، بنابراین ایزوفلاون‌ها می‌توانند رشد سلول‌های پستان وابسته به استروژن را کاهش دهند. اما اگر ایزوفلاون‌ها به سلول‌های پستان سیگنال استروژن قوی تری نسبت به تاموکسیفن بدهند ، مشکل ایجاد خواهند کرد.

مطالعه‌ای که در سال 2009 انجام شد، نشان داد که ایزوفلاون‌ها  باعث افزایش تراکم پستان در زنان یائسه نمی‌شوند. بافت سینه متراکم‌تر با خطر بیشتری از سرطان پستان در ارتباط است. با این حال ، این مطالعه نشان نداد كه ایزوفلاون‌ها به كاهش خطر سرطان پستان كمك می‌كنند یا خیر. مطالعه دیگری که در سال 2009 انجام شد ، که بیش از 5000 زن چینی مبتلا به سرطان سینه را مورد بررسی قرار داد ، نشان داد که یک رژیم غذایی سرشار از سویا باعث پیش آگهی بدتر در خانم های مبتلا به سرطان پستان نمی‌شود و ممکن است از عود آن نیز جلوگیری کند.

تا زمانی که این موضوع واضح‌تر نشود ، بسیاری از پزشکان توصیه می کنند که زنانی که تحت درمان با هورمون درمانی قرار می‌گیرند و یا دارای سرطان پستان estrogen-receptor-positive هستند از مصرف مکمل‌های سویا خودداری کنند زیرا این مواد حاوی غلظت بالایی از ایزوفلاون‌ها هستند. اما به طور کلی ، خوردن مقادیر متوسط غذای سویا به عنوان بخشی از یک رژیم متعادل ، خوب است. روزانه یک یا 3 وعده سویا (یک وعده = تقریبا نصف لیوان) شبیه به مصرف سویای روزانه یک زن ژاپنی است. اگر برای مقابله با سرطان پستان hormone-receptor-positive  در حال انجام هورمون درمانی هستید و از هرگونه اثرات فیتواستروژن نگران هستید ، از پزشک یا متخصص تغذیه  خود در مورد میزان مصرف سویا مشورت بخواهید.

اگرچه ممکن است وب سایت‌ها یا مقالات مجله‌ای  سویای تخمیر شده را به جای تخمیر نشده پیشنهاد کنند ولی تحقیقات محدود است و مطالعات بیشتری نیاز است.