در ادامه سری مقالات انواع سرطان پستان، به سرطان پستان متاپلاستیک می‌پردازیم. سرطان پستان متاپلاستیک نوع نادری از سرطان پستان است که کمتر از یک درصد موارد این بیماری را درگیر می‌کند. آرایش سلول‌ها در این نوع از سرطان و نیز رفتار آن‌ها با سایر انواع شایع سرطان پستان بسیار متفاوت می‌باشد.
سرطان پستان متاپلاستیک مانند سرطان‌های پستان تهاجمی مجرایی از غدد شیری منشا می‌گیرد و سپس به بافت‌های اطراف مجرا منتشر می‌شود. وجه تمایز تومور متاپلاستیک با سایر سرطان‌های تهاجمی مجرایی در سلول‌های تشکیل‌دهنده تومور است.
بررسی سلول‌های سرطان پستان تهاجمی در زیر میکروسکوپ حاکی از وجود سلول‌های غیرطبیعی است که همچنان شبیه سلول‌های مجرایی هستند، می‌باشد. تومورهای متاپلاستیک نیز می‌توانند حاوی این سلول‌ها باشند، اما عمدتا از سلول‌هایی مشابه سلول‌های موجود در بافت نرم و همبندی پستان تشکیل شده‌اند. به نظر می‌رسد که سلول‌های مجرایی دچار نوعی تغییر شکل و یا متاپلازی شده و تبدیل به سلول‌هایی کاملا متفاوت می‌گردند. مکانیسم این تبدیل کاملا نشخص نیست. سرطان‌های پستان متاپلاستیک ممکن است تهاجمی‌تر از سایر انواع سرطان پستان عمل کنند.
تومورهای متاپلاستیک غالبا از نوع تریپل نگاتیو یا سه‌گانه منفی هستند؛ به این معنا که از لحاظ گیرنده‌های استروژن و پروژسترون و نیز پروتئین HER2/neu منفی می‌باشند.
سلول‌های تومور متاپلاستیک غالبا گرید بالایی دارند؛ به این معنی که بسیار متفاوت با سلول‌های طبیعی بوده و به سرعت تقسیم می‌شوند.
تومورهای متاپلاستیک غالبا در هنگام تشخیص اندازه بزرگی دارند.
زنان مبتلا به سرطان پستان متاپلاستیک بیش از زنان مبتلا به سایر انواع سرطان پستان دچار متاستاز (پراکنده شدن سرطان به خارج از پستان) می‌گردند و میزا عود بیشتری دارند.
تعیین استیج و درمان سرطان پستان متاپلاستیک
درمان سرطان پستان متاپلاستیک مشابه سایر انواع شایع‌تر سرطان پستان است و ترکیب درمان‌های موضعی و سیستمیک مورد انتظار خواهند بود.
درمان موضعی با هدف پیشگیری از عود سرطان پستان در آینده انجام می‌شود. درمان‌های موضعی عبارتند از جراحی (لامپکتومی یا ماستکتومی) و احتمالا پرتودرمانی.
درمان‌های سیستمیک به منظور پیشگیری از عود بیماری و یا انتشار آن به سایر قسمت‌های بدن انجام می‌شوند. این درمان‌ها عبارتند از درمان اندوکرین (هورمون درمانی)، شیمی درمانی و درمان‌های هدفدار پروتئین HER2. گاهی اوقات انواع مختلفی از درمان‌ها در ترکیب با یکدیگر برای حصول بهترین نتیجه به کار می‌روند.
برنامه درمانیشما بستگی به خصوصیات تومور (انواع سلول‌ها، گرید تومور، وضعیت گیرنده‌های هورمونی استروژن و پروژسترون و وضعیت پروتئین HER2) و استیج بیماری (اندازه تومور و وضعیت گره‌های لنفاوی) خواهد داشت.