سارکوم پستان

در ادامه سری مقالات انواع سرطان پستان، به سارکوم پستان می‌پردازیم. سارکوم پستان نوع بسیار نادری از سرطان پستان است که کمتر از یک درصد موارد سرطان پستان و کمتر از 5 درصد کل سارکوم‌های ایجادشده در بافت‌های نرم بدن را در بر می‌گیرد. برخلاف انواع شایع‌تر سرطان پستان که از مجاری شیری آغاز می‌شوند، سارکوم‌های پستان از بافت همبندی حمایت‌کننده مجاری و لوبول‌های پستانی آغاز می‌گردند.

سارکوم‌های پستان می‌توانند تومورهای اولیه و یا ثانویه باشند. برخی از اختلالات ژنتیکی ارثی می‌توانند خطر ابتلای فرد به سارکوم پستان اولیه را افزایش دهند. البته علت دقیق ابتلای افراد به سارکوم پستان اولیه نیز مانند سایر انواع سرطان پستان شناخته شده نیست. تومورهای ثانویه می‌توانند پس از پرتودرمانی، ادم لنفاوی مزمن، برخی از مواد شیمیایی و داروهای شیمی درمانی و نیز بیماری‌های سیستم ایمنی ایجاد شوند.

از آنجایی که سلول‌های سارکوم پستان بیشتر شبیه بافت همبندی پستانی هستند تا بافت مجرایی آن، نحوه رفتار بیماری نیز متفاوت با انواع شایع‌تر سرطان پستان است. سارکوم‌های پستان غالبا گرید بالایی دارند؛ به این معنی که سلول‌های آن شکلی بسیار غیرطبیعی داشته و به سرعت تقسیم می‌شوند. سارکوم‌های پستان در زمان تشخیص معمولا دارای اندازه بزرگی هستند.

معمولا نخستین علامت سارکوم پستان توده‌ای بدون درد است. با افزایش اندازه توده، بر عضلات و اعصاب اطراف نیز فشار وارد می‌شود و موجب احساس درد و ناراحتی و یا تنگی نفس می‌گردد. تستی برای اثبات وجود این سرطان پیش از آنکه شما متئجه علائم آن شوید، وجود ندارد.

درصورتیکه پزشکتان مشکوک به وجود این سرطان شده باشد، بیوپسی انجام می‌شود که ممکن است به روش‌های incisional، هسته‌ای و excisional انجام شود. نمونه‌های تهیه شده ممکن است از تومور اولیه، غدد لنفاوی و سایر نواحی مشکوک برداشته شوند. درماتوپاتولوژیست‌ها نمونه را زیر میکروسکوپ بررسی می‌کنند تا سلول‌های سرطانی را بررسی کرده و گرید تومور را تعیین کنند. گرید تومورها بستگی به شکل سلول‌ها در زیر میکروسکوپ و سرعت تقسیم آن‌ها دارد. سرعت رشد و پراکندگی تومورهای با گرید بالا بیشتر از تومورهای با گرید پایین است. همچنین ممکن است روش‌های تصویربرداری مانند سونوگرافی، رادیوگرافی و MRI نیز انجام شوند.

تعیین استیج و درمان سارکوم پستان

تعیین استیج و نوع درمان سارکوم‌های پستان معمولا با سایر انواع سرطن پستان متفاوت است. وضعیت  غدد لنفاوی در تعیین استیج سارکوم پستان در حد سایر سرطان‌های پستان مهم نیست. سارکوماها معمولا گسترش به سایر نقاط بدن را از طریق سیستم لنفاوی انجام نمی‌دهند. حتی سارکوم‌های بزرگ پستان نیز از لحاظ انتشار به غدد لنفاوی منفی هستند و معمولا نیازی به برداشتن غدد لنفاوی زیربغل نیست.

هدف از درمان‌های موضعی جلوگیری از بازگشت سرطان در آینده است و شامل جراحی و پرتودرمانی است. درمان‌های سیستمیک نیز به منظور جلوگیری از بازگشت سرطان و یا انتشار آن به بافت‌های دیگر انجام می‌گیرند. درمان‌های سیستمیک در مورد سارکوم در صورتی انجام می‌گیرند که تومور اندازه بزرگی داشته باشد و یا به خارج از پستان منتشر شده باشد و شامل شیمی درمانی است. از آنجایی که سلول‌های تومور سارکوم، سلول‌های مجرایی نیستند، معمولا فاقد گیرنده‌های هورمونی و HER2 می‌باشند. بنابراین درمان‌های هدفمند از لحاظ گیرنده‌های هورمونی و HER2 انجام نمی‌گیرد.

از میان تمام سارکوم‌های پستان، آنژیوسارکوم پستان مهم‌ترین نوع بوده و ضعیف‌ترین پیش‌آگهی را دارد. آنژیوسارکوم پستان توموری بسیار تهاجمی است که از لایه اندوتلیال عروقی تشکیل شده و با تکثیر سریع و گسترده خود متمایز می‌شود.