در ادامه سری مقالات انواع سرطان پستان، به کارسینوم کریبری فرم پستان می‌پردازیم. کارسینوم کریبری فرم پستان با معماری خاص بافت شناسی یا “الگوی رشد” مشخص می شود که به شبیه نوعی از اثر “موج دار” است. Cribriform واژه‌ای لاتین به معنی سوراخ شده است و به طور معمول به الگویی میکروسکوپی از سلولهای اپیتلیال غده ای که بدون دخالت استروما به صورت “پشت به پشت” رشد می کنند، اشاره دارد. در کارسینوم کریبری فرم پستان ، بین سلولهای سرطانی سوراخ‌های مشخصی وجود دارد و ظاهری را که اغلب مانند “پنیر سوئیس” توصیف می‌شود، نشان می‌دهد.
تشخیص کارسینوم کریبری فرم پستان
پزشک معمولاً درخواست ماموگرافی می‌دهد که نوعی تصویر اشعه ایکس از پستان است. پزشک همچنین ممکن است سونوگرافی را انجام دهد که از امواج صوتی برای شناسایی تومورها یا توده های پستان استفاده می کند. بعضی اوقات ممکن است پزشک برای گرفتن تصویری واضح تر، سایر مطالعات تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری (CT) یا اسکن تصویربرداری با رزونانس مغناطیسی (MRI) را درخواست کند.
سرطان پستان صاف به طور معمول باعث ایجاد علائم نمی شود. ضایعات سرطانی نیز همیشه به راحتی در ماموگرافی مشاهده نمی شود. با این حال ، سایر مطالعات تصویربرداری مانند سونوگرافی می توانند به پزشکان در شناسایی سرطان پستان احتمالی کمک کنند.
هنگامی که پزشک ضایعه بالقوه سرطانی در پستان را تشخیص می دهد، اغلب اوقات بیوپسی را توصیه می کند. پاتولوژیست‌ها برای شناسایی انواع مختلف سلولهای سرطانی ، سلولهای زیر میکروسکوپ را معاینه می کند. یکی از انواع سلولهای سرطانی که ممکن است در زیر میکرسکوپ دیده شود، سلولهای مربوط به کارسینوم کریبری فرم پستان می‌باشد.
وقتی جراح بیوپسی سینه را انجام می دهد یا تومور را به طور کامل برمی‌دارد، نمونه برداشته شده تحت میکروسکوپ بررسی می‌شود. تومور با سلولهای کریبری فرم، دارای سوراخ‌هایی بین سلولهای سرطانی خواهد بود که شبیه پنیر سوئیسی است.
ویژگی‌های ماموگرافی و سونوگرافی
هیچ مشخصه ماموگرافی مشخصی از سرطان تهاجمی پستان وجود ندارد، اما رادیولوژیست های مجرب قادر به تشخیص این تومورها از سرطان سینه توبولار هستند که نزدیکترین آنالوگ بافت شناسی است. به طور معمول، ناحیه ای با افزایش تراکم در پارانشیم پستان، اغلب با کاسه ای مشاهده می شود که برای بدخیمی بسیار مشکوک تلقی می شود. تومورغالباً در ماموگرافی پنهان است (مخفی) و ممکن است در سونوگرافی یافت شود.
معمولاً توده‌ای جامد، ناهمگن و غیرطبیعی با حدود تعریف شده، نامنظم و بی نظم پیدا می کند ، اما بدون ضعف آکوستیک دیستال که در95%_60% از سایر اشکال سرطان پستان ظاهر می شود. کارسینوم کریبری فرم پستان معمولاً ریزسنجی ها را نشان می دهد.
مطالعات ماموگرافی روی کارسینوما پستان کریبری فرم تهاجمی معمولاً حاکی از وجود ریزسنجی ها (اغلب تکه تکه شدن) است. اما یافتن بافت شناسی حاوی ریزسنجی گسترده بسیار غیر معمول است. بیشتر اوقات میکروسکوپی در کارسینومای کریبری فرم تهاجمی پستان فقط در بخشی از تومور مشاهده می‌شود. در نتیجه میزان بافت شناسی تومور (میزان تهاجم سلول بدخیم) غالباً از تنها ماموگرافی دست کم گرفته می شود.
تعیین استیج کارسینوم کریبری فرم پستان
تعیین استیج تومور بدین معنی است که پزشک انواع سلول ها را بررسی می کند و سلول های سرطانی را درجه 1 ، 2 یا 3 توصیف می کند. درجه بندی مهم است زیرا میزان تفاوت سلولهای سرطانی از سلولهای سالم پستان را توصیف می‌کند. هرچه درجه بالاتر باشد ، سلولهای سرطانی رشد سریع‌تری خواهند داشت.
تعیین گرید
درجه 1: سلولهای تومور آهسته رشد می کنند و به سلولهای طبیعی پستان نزدیک هستند.
درجه 2: سلولهای تومور نسبتاً متفاوت با سلولهای طبیعی هستند.
درجه 3: سلولهای تومور بسیار غیر طبیعی هستند و به نظر می رسد به سرعت در حال رشد هستند.
پزشکان در هنگام بررسی پیش آگهی و معالجه علاوه بر تعیین گرید نیاز به در نظر گرفتن استیج تومور نیز دارند.
تعیین استیج
سرطان پستان چهار استیج مختلف داردکه به مواردی از جمله اینکه تومور تا چه اندازه گسترش یافته است و تومور چقدر بزرگ است اشاره دارد. تعیین استیج سرطان کریبریفرم پستان به شرح زیر است:
استیج 0 (سرطان درجا): در این مرحله از سرطان پستان، سلولهای سرطانی واقع در مجاری پستان، در قسمت چربی پستان پخش نشده اند.
استیج 1: تومور در این مرحله با قطر 2 سانتی متر یا کمتر از آن است و خارج از بافت پستانی نیست.
استیج 2: تومورها در این مرحله بزرگتر از 2 سانتی متر با گسترش به 3 غدد لنفاوی زیر بازومنتشر شده، و یا بین 2 تا 5 سانتی متر با یا بدون گسترش به غدد لنفاوی است،و یا بزرگتر از 5 سانتی متر بدون گسترش به غدد لنفاوی است.
استیج 3: تومور به هر اندازه قطر دارد و در بیش از 3 غدد لنفاوی یا در دیواره قفسه سینه گسترش یافته است ، یا تومور بزرگتر از 5 سانتی متر است و با گسترش به 3 غدد لنفاوی است.
استیج 4: سرطان در خارج از بافت پستان و سایر اندام ها گسترش یافته است. این مرحله به متاستاز نیز معروف است.
مرحله سرطان می تواند به پزشکان در توصیه های درمانی کمک کند. به عنوان یک قاعده کلی، هرچه مرحله پایین تر باشد، سرطان پستان قابل درمان تر است.
درمان کارسینوم کریبری فرم پستان
مانند سایر سرطان های پستان ، درمان هایی که به شما پیشنهاد می شود به ویژگی های سرطان کریبریفرم پستان بستگی دارد (مانند اندازه ، درجه ، وضعیت گیرنده هورمون و وضعیت HER2).
هدف از این درمان، از بین بردن سرطان و کاهش خطر بازگشت و یا انتشارآن در قسمت های دیگر بدن است.
عمل جراحی
جراحی پستان معمولاً اولین درمانی برای سرطان کریبری فرم پستان است. جراحی ممکن است به شکل جراحی حفاظت از پستان باشد.
جراحی حافظت از پستان به عنوان برداشتن موضعی وسیع موضعی یا لامپکتومی شناخته می شود. برداشتن سرطان با حاشیه (مرز) بافت طبیعی پستان در اطراف آن به صورت ماستکتومی شامل از بین بردن تمام بافت پستان می‌باشد.
نوع عمل جراحی توصیه شده به این بستگی دارد:
- جایی که سرطان در پستان است
- اندازه سرطان نسبت به اندازه پستان شما
- آیا بیش از یک ناحیه در پستان مبتلا است
- جراح سینه شما در مورد این موضوع صحبت خواهد کرد.
اگر جراحی محافظت از پستان دارید ، مهم است که حاشیه مشخصی از بافت اطراف سرطان گرفته شود. اگر هنگام برداشتن ناحیه برداشته شده در زیر میکروسکوپ ، حاشیه مشخصی از بافت مشاهده نشود ، بعضی اوقات به عمل دوم نیاز است.
در صورت تمایل به انجم ماستکتومی این امکان را خواهید داشت که بازسازی پستان را همزمان با ماستکتومی (بازسازی فوری) یا در تاریخی دیگر (بازسازی با تأخیر) انجام دهید.
جراحی غدد لنفاوی
اگر مبتلا به سرطان پستان تهاجمی هستید ، تیم متخصص شما بررسی خواهند کرد كه آیا هر یك از گره های لنفاوی زیر بازو شامل سلول های سرطانی است یا خیر. این به همراه سایر اطلاعات در مورد سرطان پستان به شما کمک می کند تصمیم بگیرند که آیا شما نیاز به درمان اضافی بعد از عمل خواهید داشت یا خیر. برای انجام این کار، احتمالاً جراح شما عملی را برای از بین بردن برخی از غدد لنفاوی (نمونه گره لنفاوی یا بیوپسی) یا همه آنها (ترخیص از گره لنفاوی) توصیه می کند.
درصورتیکه آزمایشات قبل از عمل هیچ گونه مدرکی در مورد غدد لنفاوی حاوی سلولهای سرطانی نشان ندهد، بیوپسی غدد لنفاوی سنتینل مورد استفاده قرار می گیرد. این تست مشخص می کند که آیا اولین گره لنفاوی نزدیک توده (یا گره ها) از سلول های سرطانی پاک است یا خیر. اگر چنین باشد، معمولاً این بدان معنی است که گره های دیگر نیزسالم هستند. بنابراین دیگر نیازی به حذف آنها نیست.
اگر نتایج بیوپسی غدد لنفاوی نگهبان حاکی از درگیری گره‌های اول و دوم باشد، ممکن است جراحی یا رادیوتراپی غده های لنفاوی باقیمانده نیز توصیه شود.
درمان کمکی (اضافی)
بعد از عمل ممکن است به درمان های دیگری احتیاج داشته باشید. این روشها به درمان کمکی (اضافی) گفته می شود و می تواند شامل موارد زیر باشد:
- رادیوتراپی
- هورمون درمانی (غدد درون ریز)
- شیمی درمانی
- درمان هدفمند
- بیس فسفانات
هدف از این درمان‌ها، کاهش خطر بازگشت سرطان پستان در همان پستان یا رشد در پستان دیگر یا گسترش در مکانی دیگر از بدن است. ممکن است قبل از عمل شیمی درمانی یا هورمون درمانی انجام شود. این روش به عنوان درمان نئوادجوانت شناخته می شود.
رادیوتراپی
در صورت داشتن جراحی محافظت از پستان ، معمولاً رادیوتراپی به پستان داده می شود تا خطر بازگشت سرطان در همان سینه کاهش یابد. بعضی اوقات ممکن است پرتودرمانی روی گره های زیر بازوی شما انجام شود.
به عنوان مثال اگر بعضی از غدد لنفاوی زیر بازو آسیب دیده باشد، پرتودرمانی گاها بعد از ماستکتومی به دیواره قفسه سینه داده می شود.
درمان هورمونی (غدد درون ریز)
هورمون استروژن می تواند برخی از سرطان های پستان را برای رشد تحریک کند. تعدادی از هورمون درمانی به منظور جلوگیری از تأثیر استروژن بر روی سلول های سرطانی استفاده می‌شوند.
هورمون درمانی تنها در صورتی تجویز می شود که سرطان پستان شما دارای گیرنده هایی در سلول باشد که به هورمون استروژن متصل شده باشد ، معروف به گیرنده استروژن یا ER + سرطان پستان است.
سرطان های تهاجمی پستان برای گیرنده های استروژن با استفاده از بافت از بیوپسی یا بعد از عمل آزمایش می شوند. هنگامی که استروژن به این گیرنده ها متصل شد ، می تواند باعث رشد سرطان شود.
اگر سرطان گیرنده استروژن مثبت باشد ، متخصص شما با شما درمورد اینکه کدام هورمون درمانی مناسب ترین است ، با شما بحث خواهد کرد. اکثر سرطان های پستان دارای شکاف منفی گیرنده استروژن هستند.
اگر گیرنده های استروژن یافت نشوند ، به عنوان گیرنده استروژن منفی یا ER- شناخته می شود.آزمایشات ممکن است برای گیرنده های پروژسترون (هورمون دیگر) نیز انجام شود.
فواید هورمون درمانی برای افرادی که سرطان پستان آنها تنها گیرنده پروژسترون مثبت است (PR + و ER-) کمتر مشخص است. تعداد کمی از سرطان های پستان در این گروه قرار می گیرند. اما اگر این مورد برای شما متخصص باشد با شما بحث خواهد کرد که آیا هورمون درمانی مناسب است یا خیر.
شیمی درمانی
شیمی درمانی سلولهای سرطانی را با استفاده از داروهای ضد سرطان از بین می برد و به منظور کاهش خطر بازگشت یا گسترش سرطان پستان داده می شود.
افرادی که به سرطان پستان کریبری فرم مبتلا هستند معمولاً شیمی درمانی ندارند. این امر به این دلیل است که کمتر دیده می شود که سرطان پستان در ناحیه شکم به گره های لنفاوی زیر بازو گسترش یابد ، و احتمال رشد آن به آرامی بیشتر از سایر انواع سرطان پستان است.
اینکه شیمی درمانی به شما ارائه داده شود یا خیر ، بستگی به ویژگی های مختلف سرطان از جمله اندازه آن ، درجه آن ، وضعیت گیرنده هورمون و وضعیت HER2 و اینکه آیا غدد لنفاوی تحت تأثیر قرار می گیرد بستگی دارد.
درمان هدفمند (بیولوژیکی)
این یک گروه از داروهایی است که رشد و گسترش سرطان را مسدود می کند. آنها فرآیندهای موجود در سلولها را هدف قرار می دهند و باعث رشد سرطان می شوند.
پرمصرف ترین روش درمانی مورد استفاده ، ترستوزوماب (هرپسین) است. فقط افرادی که سرطان آنها از HER2 بالایی برخوردار است (به آن HER2 مثبت گفته می شود) از داشتن تراستوزوماب بهره مند می شوند. HER2 پروتئینی است که به رشد سلولهای سرطانی کمک می کند.
تست های مختلفی برای اندازه گیری سطح HER2 وجود دارد که بر روی بافت پستان برداشته شده در طی بیوپسی یا جراحی انجام می شود.
احتمال دارد سرطان پستان صاف تا HER2 منفی باشد. اگر مشخص شود که سرطان شما HER2 منفی است ، پس از آن trastuzumab به شما کمک نمی کند.
بیس فسفونات
بیس فسفوناتها گروهی از داروها هستند که می توانند خطر ابتلا به سرطان پستان در زنان یائسه را کاهش دهند. بدون در نظر گرفتن اینکه یائسگی به طور طبیعی اتفاق افتاده است یا به دلیل معالجه سرطان پستان ، می توان از آنها استفاده کرد.
بیس فسفونات همچنین می تواند باعث کند شدن یا جلوگیری از آسیب استخوان شود. آنها اغلب به افرادی که پوکی استخوان مبتلا هستند یا در معرض خطر آن هستند (وقتی استخوان ها قدرت خود را از دست می دهند و احتمال شکستن بیشتر می شود) داده می شوند.بیس فسفونات ها را می توان به صورت قرص یا ورید (به صورت داخل وریدی) تجویز کرد.
تیم متخصص شما می تواند به شما بگوید که آیا بیس فسفونات برای شما مناسب است یا خیر.