در ادامه سری مقالات عوامل خطر سرطان پستان، به ارتباط استفاده از مواردی از جمله مام زیر بغل و سوتین و سرطان پستان می‌پردازیم. در رسانه‌های مجازی، شایعات فراوانی پیرامون تاثیر برخی از فاکتورها بر افزایش ریسک سرطان پستان وجود دارد. به عنوان مثال، امروزه شواهد علمی قانع‌کننده‌ای مبنی بر تاثیر دئودرانت زیربغل، سوتین‌های فنری و پوشیدن سوتین در شب بر ریسک ابتلا به سرطان پستان، یافت نشده است. اساس این نگرانی‌ها موارد زیر هستند:
- مواد شیمیایی ضدعرق از طریق پوست جذب شده و از خروج توکسین‌ها از طریق عرق کردن جلوگیری می‌کنند. درنتیجه، توکسین‌ها در پستان تجمع می‌یابند.
- سوتین‌های سیمی با متوقف کردن جریان مایع لنفاوی از نقاط تحتانی پستان و جلوگیری از ورود آن به بدن، باعث سرطان پستان می‌گردند.
شواهد علمی قانع‌کننده‌ای به منظور تایید این ادعاها وجود ندارد.
حتی قوی‌ترین مام‌های زیربغل نیز نمی‌توانند کاملا تعریق را متوقف کنند. بسیاری از مواد سرطان‌زا توسط کلیه‌ها تصفیه شده و از طریق ادرار دفع می‌گردند، و یا آنکه توسط کبد تجزیه می‌شوند. تعریق، روش مهمی به منظور دفع توکسین‌ها نیست. با اینکه نگرانی‌هایی در مورد مواد شیمیایی مانند فتالات‌ها و پارابن‌ها که به عنوان خشبوکننده و نگهدارنده در محصولات آرایشی بهداشتی استفاده می‌شوند وجود دارد، با در نظر گرفتن کل مواد شیمیایی جذب‌شده توسط بدن، بعید به نظر می‌رسد که این مواد مقصران اصلی سرطان پستان باشند.
سوتین‌های سیمی باعث بروز سرطان پستان نمی‌شوند. تنها یک مطالعه ارتباط میان پوشیدن سوتین و ابتلا به سرطان پستان را بررسی نموده است. تفاوت چندانی میان ریسک ابتلا در زنانی که سوتین می‌پوشند و آن‌هایی که نمی‌پوشند، مشاهده نشده است. البته اضافه وزن از فاکتورهای ریسک سرطان پستان است و زنان دارای اضافه وزن بیشتر از سایر زنان سوتین می‌پوشند. زنانی که سوتین نمی‌پوشند، با احتمال بیشتری وزنی در محدوده سالم دارند. این تفاوت در وزن افراد مبتلا است که باعث ادامه چنین شایعاتی می‌گردند.