در ادامه سری مقالات عوامل سرطان پستان، به ارتباط مواد شیمیایی آب و سرطان پستان می‌پردازیم. مطالعات نشان داده‌اند، آبی که می‌نوشید (هم آب لوله‌کشی و هم بطری‌های آب آشامیدنی) ممکن است آنقدرها هم که فکرش را می‌کنید، سالم نباشد.
همه ما مسئول محافظت از آب هستیم. پس پیش از آنکه داروهای استفاده نشده، قرص‌های ضدبارداری، رنگ، روغن موتور، سموم حشره‌کش، مواد پاک‌کننده و سایر محصولات شیمیایی را دور بریزید، از مراجع مرتبط در مورد ایمن‌ترین شیوه دور ریختن این محصولات سوال کنید. برای اطلاع از موارد مرتبط می‌توانید از U.S. Food and Drug Administration بازدید کنید.
چه گام‌هایی در جهت کاهش خطر ابتلا می‌توان برداشت؟
در کل، میزان ایمن بودن آب شهری به همان اندازه آب بطری و یا حتی بیشتر از آن است. می‌توانید برای اطمینان از سالم بودن هر چه بیشتر آب، نکات زیر را رعایت نمایید:
- در صورتیکه آب موردنیاز خود را از چاه خصوصی تهیه می‌کنید، آن را از جهات مختلف تست کنید. ممکن است این آب آلوده با باکتری‌ها، مواد دارویی و سایر توکسین‌ها باشد. منابع آب شهری که آب موردنیاز تعداد زیادی از مردم را تامین می‌کنند، باید به طور منظم از لحاظ هر گونه آلودگی بررسی گردند. چاه‌های خصوصی تا زمانی که شما ترتیب آن را ندهید، بررسی نخواهند شد.
- روی شیرهای آب فیلتر نصب کنید و یا آب آشامیدنی موردنیاز خود را در ظرفی حاوی فیلتر انبار کنید. پیش از خرید فیلتر، مطمئن شوید که قادر به حذف باکتری‌های E. coli و Cryptosporidium و نیز مواد دارویی از آب هست.
- سیستم‌های تصفیه آب به روش اسمز معکوس و یا تبادل یونی، می‌توانند مواد آلاینده‌ای را از آب بزدایند که فیلترهای نصب شده روی شیرهای آب، قادر به حذف آن‌ها نیستند. آلاینده‌های معینی مانند کروم شش ظرفیتی که در صنایعی مانند پردازش فلزات و دباغی چرم کاربرد دارد، را نمی‌توان توسط فیلترهای روی شیر آب پاکسازی نمود. کروم شش ظرفیتی موجود در آب آشامیدنی با انواع خاصی از سرطان معده مرتبط می باشد. می‌توان این آلاینده را توسط سیستم‌های تصفیه به روش اسمزمعکوس و تبادیل یونی، جداسازی نمود. البته این سیستم‌ها بسیار گران‌تر هستند. در صورتیکه مشکوک به وجود این آلاینده و نیز سایر فلزات سنگین در آب آشامیدنی مورد استفاده خود هستید، می‌توانید پیش از تهیه چنین دستگاه‌های گران قیمتی، آب را از این لحاظ در آزمایشگاه‌های مربوطه تست نمایید.
- در صورتیکه مشکوک به آلودگی باکتریایی آب باشید، آن را پیش از استافده به مدت یک دقیقه بجوشانید. جوشاندن آب باعث از بین رفتن باکتری‌ها و سایر ارگانیسم‌های موجود در آن شده، ولی مواد دارویی را از بین نمی‌برد.
- لیبل‌های روی بطری‌های آب آشامیدنی را به دقت مطالعه نمایید. آبی که دارای
لیبل‌هایی مانند آب چاه، آب چشمه و … باشد، هیچ فرقی با آب لوله‌کشی شما نخواهد
داشت و حتی ممکن است ناخالصی‌های بیشتری نیز داشته باشد. سعی کنید آبی که تهیه می‌کنید
دارای این لیبل‌ها باشد:
- تصفیه شده به روش اسمز معکوس
- فیلتر شده از طریق فیلتر یک میکرونی (یا کوچکتر)؛ چنین فیلتری می‌تواند باکتری‌ها و سایر ارگانیسم‌ها را به دام بیندازد.
- آبی را انتخاب کنید که دربطری‌های شیشه‌ای و یا بطری‌های پلاستیکی فاقد BPA (بیس
فنول A)
بسته‌بندی شده باشد. بیس فنول A ماده‌ای شیمیایی است که در ساخت
پلاستیک‌های پلی‌کربنات از جمله بطری‌های آب و بسته بندی سایر مواد غذایی کاربرد
دارد. این ماده می‌تواند از طریق بسته بندی جذب مواد غذایی گردد. اگر نگران تماس
با این ماده باشید:
- از مصرف ظروف پلاستیکی که دارای کد ۷ بازیافت پلاستیک که نشانه احتمال بالای وجود BPA است، باشند، خودداری کنید.
- به جای مصرف آب از بطری، از آب لوله‌کشی استفاده کنید.
- آب آشامیدنی مورد نیاز خود را در ظروف استیل ضد زنگ و یا ظروف پلاستیکی فاقد BPA حمل کنید. از وجود لیبل “BPA-free” اطمینان حاصل کنید.
- از شنا کردن در استخرهای عمومی و سواحل پرهیز کنید. این استخرها (خصوصا استخرهای کودکان) دارای مقادیر فراوانی از باکتری‌ها هستند و هنگام شنا ممکن است مقادیر اندکی از آب وارد دهانتان شود.