چگونه نتایج تست گیرنده هورمونی را در گزارش پاتولوژی سرطان پستان بخوانم؟

تشخیص سرطان پستان

در ادامه سری مقالات تشخیص سرطان پستان و گزارش پاتولوژی سرطان پستان و وضعیت گیرنده هورمونی در سرطان پستان به نحوه خواندن نتایج تست گیرنده هورمونی سرطان پستان می‌پردازیم. در اکثر آزمایشگاه ها از یک روش رنگ آمیزی خاص برای ظاهر شدن گیرنده های هورمونی در نمونه بافتی سرطان پستان استفاده می کنند. یکی از این روش ها ارزیابی نتایج به کمک رنگ آمیزی با مواد ایمونوهیستوشیمیایی است. این روش ایمونو هیستوشیمی(IHC) نامیده می شود. همه آزمایشگاه ها از روش مشابهی برای تجزیه و تحلیل نتایج تست استفاده نمی کنند و نیازی نیست که نتایج را دقیقاً به همان روش عمل کنند. در گزارش پاتولوژی خود ممکن است هر یک از موارد زیر را مشاهده کنید:

درصد(%)

عددی که به شما می گوید از هر 100 سلول چه تعداد برای گیرنده های هورمونی، مثبت هستند. شما عددی بین 0٪(هیچ سلولی گیرنده ندارد) و 100٪(همه سلول ها گیرنده دارند) را در گزارش پاتولوژی خود خواهید دید.

نمره Allred بین 0 تا 8

 این سیستم امتیاز دهی، بر اساس نام پزشک بنیان گذار آن نامگذاری شده است. Allred درصد سلول های مثبت برای گیرنده های هورمونی و شدت رنگ آمیزی آن ها را بررسی می کند. این اطلاعات سپس برای نمره دادن به نمونه در مقیاس 0 تا 8 ترکیب می شوند. هرچه نمره بالاتر باشد، گیرنده های بیشتری پیدا می شوند و مشاهده آن ها در نمونه آسان تر است.

مثبت یا منفی

به خاطر داشته باشید که این تست باید برای هر دو نوع گیرنده استروژن و پروژسترون انجام شود. اگر نتیجه شما فقط به عنوان کلمه مثبت یا منفی گزارش شده است، از پزشک خود درصد مشخصی یا رتبه ای برای هر کدام از گیرنده ها بخواهید. همچنین می توانید در مورد این که چگونه ممکن است این نتایج بر تصمیمات درمانی برای وضعیت خاص شما تأثیر بگذارد، بپرسید.

آزمایشگاه های مختلف دارای معیار های متفاوتی برای تعیین سرطان گیرنده-هورمون مثبت یا گیرنده-هورمون منفی هستند. به عنوان مثال، اگر کمتر از 10٪ سلول های شما رنگ آمیزی مثبت داشته باشند، ممکن است یک آزمایشگاه این نتیجه منفی را بخواند. در حالی که آزمایشگاه دیگر ممکن است این نتیجه و حتی کمتر از آن را مثبت در نظر بگیرد. مطالعات تحقیقاتی نشان داده اند که حتی سرطان هایی که تعداد کمی گیرنده های هورمونی دارند ممکن است به درمان هورمونی پاسخ دهند.

نمره 0 به طور کلی بدان معنی است که هورمون درمانی در معالجه سرطان پستان مفید نخواهد بود. هنگامی که نمره 0 باشد، سرطان گیرنده-هورمون منفی نامیده می شود.

بعضی اوقات، آزمایشگاه وضعیت هورمون را ناشناخته(unknown) گزارش می کند. اگر نتیجه را ناشناخته دریافت کرده اید، از پزشک خود سوال کنید که این به چه معنی است. هم چنین بپرسید که برای تعیین وضعیت گیرنده هورمون شما چه اقدامات دیگری باید انجام شود.

با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که تست شما توسط یک آزمایشگاه مجرب در زمینه تست گیرنده هورمونی انجام می شود. هرچه آزمایشگاه تست بیشتری انجام دهد، نتایج شما دقیق تر خواهد بود. اگر نتیجه تست را منفی دریافت کردید، در مورد این که چرا سرطان شما گیرنده-هورمون منفی در نظر گرفته شده است، توضیحی کامل بخواهید. در مورد معیارهایی که برای تعیین نتیجه منفی استفاده می شوند و بررسی دوباره نتایج، با پزشک خود صحبت کنید.

نتایج تست گیرنده هورمونی که ممکن است در گزارش پاتولوژی سرطان پستان خود ببینید

• ER+: حدود 80٪ از سرطان های پستان گیرنده-استروژن مثبت هستند.

• ER/+PR+: حدود 65٪ از سرطان های پستان گیرنده-استروژن مثبت و گیرنده-پروژسترون مثبت هستند. این بدان معنی است که سلول ها برای هر دو هورمون گیرنده دارند که می توانند از رشد سرطان پستان حمایت کنند.

• ER/-PR+: حدود 13٪ از سرطان های پستان گیرنده-استروژن مثبت و گیرنده-پروژسترون منفی هستند. این بدان معنی است که فقط استروژن ممکن است از رشد و گسترش سلول های سرطانی حمایت کند.

• ER/+PR-: حدود 2٪ از سرطان های پستان دارای گیرنده-استروژن منفی و گیرنده-پروژسترون مثبت هستند. این بدان معنی است که هورمون پروژسترون به احتمال زیاد از رشد این سرطان حمایت می کند. فقط تعداد کمی از سرطان های پستان این گونه اند. برای درک بهتر سرطان های پستان گیرنده-پروژسترون مثبت، تحقیقات بیشتری لازم است.

• ER/-PR-: حدود 25٪ از سرطان های پستان در این گروه جای می گیرند. سلول های سرطانی پستان گیرنده هورمونی ندارند. سرطان را گیرنده-استروژن منفی و گیرنده-پروژسترون منفی (یا گیرنده-هورمون منفی) در نظر گرفته می گیرند.

هر نتیجه مثبت، صرفاً برای گیرنده های استروژن یا فقط برای گیرنده های پروژسترون یا هر دو، به این معنی است که سرطان پستان، گیرنده-هورمون مثبت تلقی می شود. با کاهش سطح استروژن بدن یا مسدود کردن اثرات استروژن، درمان هورمونی می تواند باعث کند شدن یا توقف رشد سرطان های پستان گیرنده-هورمون مثبت شود. این داروها همچنین ممکن است خطر بازگشت سرطان(عود) را کاهش دهند.

اگر نمونه سلولی شما مثبت باشد، پزشک معمولاً نوعی از روش هورمون درمانی را در بعضی از مراحل برنامه درمانی شما تجویز می کند. اگر سرطان پستان گیرنده-هورمون منفی باشد(ER-/PR-)، بعید است پزشک درمان هورمونی را توصیه کند. اما به یاد داشته باشید که درمان های مؤثر دیگری برای این نوع سرطان ها در دسترس هستند.