در ادامه سری مقالات درمان سرطان پستان و هورمون درمانی سرطان پستان به ادامه هورمون درمانی و نحوه استقامت در این مسیر می‌پردازیم. مصرف داروهای هورمون درمانی برای درمان سرطان پستان گیرنده هورمون مثبت، پروسه و تعهد طولانی مدت است. به‌طوری که به احتمال زیاد به مدت 5 یا 10 سال تحت هورمون درمانی قرار خواهید گرفت تا خطر بازگشت سرطان پستان کاهش یابد.
هنگامی که برنامه درمانی منحصر به فرد خودتان را به طور کامل و از روی برنامه انجام می‌دهید، بهترین نتیجه را از درمان دریافت خواهید کرد. پزشکان این روش را “رعایت کامل” می‌نامند. پایدار ماندن در مسیر درمانی با هورمون درمانی می‌تواند مشکل به ویژه بعد از چند ماه اول باشد.
در ادامه به برخی از مشکلات رایج در پایدار ماندن به ادامه برنامه هورمونی درمانی و راه‌های مقابله با آن‌ها می‌پردازیم.
فراموش کردن مصرف داروی هورمونی درمانی خود
- پس از بازگشت به زندگی روزمره بعد از عمل جراحی و سایر روش‌های درمانی، ممکن است بعضی اوقات مصرف قرص درمانی هورمونی خود را فراموش کنید.
- هنگامی که دوباره احساس سلامتی کردید، ممکن است بخواهید هرچیزی را که باعث یادآوری سرطان پستان می‌شود را از خود دور کنید.
- با گذشت زمان، احتمالاً ویزیت‌های پزشک کمتری خواهید داشت و یادآوری‌های کمتری در مورد برنامه درمانی شما وجود دارد.
- اگر علاوه بر هورمون درمانی، داروهای دیگری مصرف می کنید، پیگیری همه آن‌ها دشوار است. برای پیگیری از مصرف داروی هورمونی درمانی، ممکن است نیاز به استفاده بیشتر از حافظه خود داشته باشید.
تحقیقات نشان داده است که وقتی زنانی که تحت درمان سرطان پستان قرار گرفتند، گزارش دادند که چقدر از برنامه درمانی خود در این مرحله دچار مشکل شده‌اند، بسیاری از آن‌ها این طرح را بسیار کمتر از آنچه محققان تصور می کردند، به درستی انجام دادند.
در اینجا چند نکته برای کمک به شما در یادآوری داروی هورمون درمانی خود ذکر شده است:
- نسخه کتبی از برنامه درمانی خود را بخواهید: این طرح باید اندازه، شکل و رنگ قرص، چند بار قرص مصرف می کنید و نحوه مصرف قرص (جویدن ، بلعیدن آب ، مصرف غذا و غیره) را توصیف کند. از پزشک خود بخواهید در صورت از فرامشی دوز دارو، آن مقدار را که باید مصرف کنید را یادداشت کند.
- تقویم دارویی داشته باشید: از یک تقویم یا دفترچه استفاده کنید تا در پیگیری و یادآوری داروها در روز و زمان مقرر به شما کمک کند.
- سعی کنید داروی خود را در زمان معینی از هر روز مصرف کنید.: اگر می‌توانید مصرف داروی خود را با کاری که هر روز انجام می دهید، پیوند دهید مانند خوردن صبحانه، مسواک زدن، آماده شدن برای خواب .
- از ویژگی زنگ هشدار تلفن همراه یا ساعت خود به عنوان یادآوری استفاده کنید: اگر مرتباً از هر یک از این وسایل الکترونیکی استفاده می کنید، زنگ هشدارشان را تنظیم کنید تا به شما بگوید چه موقع قرص خود را مصرف کنید.
- اگر دور از خانه هستید برنامه ریزی کنید: قرص‌های بیشتری نسبت به مقداری که مصرف می‌کنید، در ظرف مخصوصی نگه‌داری کنید و تقویم دارویی خود را به همراه داشته باشید. اگر با هواپیما سفر می‌کنید، در صورت گم شدن چمدان، دارو را در کیف دستی یا کیف پول خود قرار دهید. اگر بیش از دو هفته سفر می‌کنید ، در صورت نیاز با پزشک خود در مورد دریافت نسخه اضافی برای مصرف همراه خود صحبت کنید. اگر به خارج از کشور خود مسافرت می‌کنید، ممکن است بخواهید از شرکت بیمه خود بپرسید که چگونه می‌توانید نسخه مورد نظر خود را دوباره در قسمت مقصد خود پر کنید.
احساس افسردگی یا بی‌انگیزگی با ادامه هورمون درمانی
احساسی که در مورد سرطان پستان، درمان و تلاش شما برای بهتر شدن وضعیت دارید، می‌تواند بر چگونگی پیروی از برنامه درمانی شما تأثیر بگذارد. اگر احساس افسردگی می کنید یا نحوه تاثیر داروی درمانیتان را درک نمی‌کنید یا فکر می‌کنید که مصرف روزانه داروها باعث دردسر می‌شود، ممکن است انگیزه لازم نداشته باشید که روزانه قرص خود را مصرف کنید. از طرف دیگر، ممکن است احساس خوبی دست دهد که فکر کنید مدت طولانی قبل از پایان هورمون درمانی 5 یا 10 ساله شما باید همچنان تحت درمان باشید .
در اینجا نکاتی وجود دارد که به شما کمک می کند تا در 5 یا 10 سال کامل با برنامه ادامه هورمون درمانی را به انجام برسانید.
- به سرطان پستان به عنوان یک بیماری مزمن فکر کنید: به عنوان مثال، شرایط مزمن دیابت، فشار خون بالا یا آسم باید تحت کنترل باشد. ممکن است فرد مبتلا به دیابت که این بیماری را تحت کنترل انسولین نگه می دارد ، به نظر برسد که سالمترین فرد شناخته شده شما باشد. اما به این دلیل است که وی در مدیریت این بیماری بسیار کوشا است. فگر کردن به سرطان پستان با این دیدگاه می‌تواند هر روز به شما انگیزه دهد که داروی هورمون درمانی خود را مصرف کنید.
- اگر دقیقاً مطمئن نیستید که چرا تحت هورمون درمانی هستید، از پزشک خود سوال کنید. پزشک ممکن است توضیح دهد که چگونه داروی شما با جزئیات کار می‌کند و تاثیر می‌گذارد. دانستن نحوه عملکرد دارو می‌تواند به شما انگیزه دهد تا در مسیر خود باشید.
- اگر از نظر عاطفی پریشان یا افسرده هستید، کمک بخواهید. بعضی اوقات می توان تفاوت بین افسردگی و خستگی ناشی از درمان را دشوار دانست. به پزشک خود بگویید که چه حسی دارید و درخواست کمک کنید. یک مشاور که با زنان مبتلا به سرطان پستان همکاری می‌کند، می‌تواند کمک کند.
- به یک گروه پشتیبانی بپیوندید یا بخواهید با یک بازمانده دیگر همسان باشید. اگر بتوانید با خانم‌های دیگری که تحت درمان هورمونی قرار دارند نیز صحبت کنید ، ماندن در مسیر درمان با هورمون درمانی آسان تر خواهد بود.