در ادامه سری مقالات تشخیص سرطان پستان و گزارش پاتولوژی سرطان پستان و وضعیت گیرنده هورمونی در سرطان پستان به درمان سرطان پستان گیرنده هورمون مثبت می‌پردازیم. هورمون درمانی سرطان پستان، که گاهی اوقات آنتی استروژن تراپی نیز خوانده می شود، با کاهش مقدار استروژن در بدن یا جلوگیری از اتصال استروژن به سلول های سرطانی پستان انجام می شود.
شما و پزشکتان در کنار هم تصمیم می گیرید که کدام یک از روش های هورمونی بهترین روش برای وضعیت شما است. مباحثی که ممکن است در مورد آنها بحث کنید عبارتند از: ویژگی های سرطان پستان مانند استیج آن، شرایط پزشکی شما مثل پشت سر گذاشتن دوران یائسگی و ترجیحات شخصی شما
انواع هورمون درمانی مورد استفاده در درمان سرطان پستان
تعدیل کننده های پاسخ گیرنده استروژن(SERMها)
این گروه داروئی با اتصال به گیرنده های استروژن در سلول های پستان، اثرات استروژن را در بافت پستان مسدود می کنند. تاموکسیفن یکی از داروهای این خانواده است که بیشتر برای درمان سرطان پستان مورد استفاده قرار می گیرد. گاهی اوقات داروی دیگری از این خانواده به نام فارستون(Fareston، نام شیمیایی: تورمیفن) برای معالجه سرطان پیشرفته پستان در زنان یائسه استفاده می شود.
مهار کننده های آروماتاز
مهارکننده های آروماتاز تولید استروژن را در زنان یائسه متوقف می کنند. مهارکننده های آروماتاز با مسدود کردن آنزیم آروماتاز، عمل می کنند. با این کار هورمون آندروژن به مقادیر کمی استروژن در بدن تبدیل می شود. این بدان معنی است که استروژن کمتری برای تحریک رشد سلول های سرطانی گیرنده-هورمون مثبت در دسترس است. مهارکننده های آروماتاز نمی توانند جلوی ساختن استروژن تخمدان ها را بگیرند. بنابراین این داروها فقط در زنان یائسه کاربرد دارند. منابع اصلی هورمون برای آن زنان غدد آدرنال و بافت چربی است نه تخمدان. این خانواده شامل آریمیدکس(Arimidex، نام شیمیایی: آناستروزول)، آروماسین(Aromasin، نام شیمیایی: اگزِمِستان) و فمارا(Femara، نام شیمیایی: لتروزول) است.
تنظیم کننده های کاهشی گیرنده استروژن(ERDها)
تنظیم کننده های کاهشی گیرنده استروژن که به اختصار ERD نامیده می شود، اثرات استروژن را در بافت پستان مسدود می کند. این نوع داروها در سلول های پستان روی گیرنده های استروژن قرار می گیرند. بنابراین جایی برای استروژن وجود ندارد و نمی تواند به گیرنده وصل شود. همچنین تعداد گیرنده های استروژن را کاهش داده و شکل گیرنده های استروژن سلول پستان را تغییر می دهد. بنابراین خود گیرنده ها هم به خوبی کار نمی کنند. فازلودکس(Faslodex، نام شیمیایی: فولوسترانت) یک ERD است. این دارو ممکن است به تنهایی به عنوان اولین درمان برای زنان یائسه با سرطان پستان در مرحله پیشرفته و سرطان گیرنده- هورمون مثبت و HER2-منفی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین ممکن است در صورت موثر نبودن سایر داروهای هورمون درمانی تاموکسیفن از فازلودکس برای درمان سرطان پستان در مرحله پیشرفته و گیرنده-هورمون مثبت در زنان یائسه استفاده شود.
عوامل هورمون آزادکننده هورمون لوتئینه کننده(LHRHها)
این نوع داروها تخمدان ها را خاموش کرده و آن ها را از تولید استروژن متوقف می کند. به این معنی که استروژن کمتری برای کمک به رشد سرطان پستان گیرنده-هورمون مثبت وجود دارد. تزریق این داروها معمولاً یک بار در ماه هر چند ماه انجام می شود. زنان قبل از یائسگی که مبتلا به سرطان پستان مرحله اولیه و گیرنده-هورمون مثبت هستند، می توانند با این داروها درمان شوند. از داروهای این خانواده می توان به زولادکس(Zoladex، نام شیمیایی: گوسِرِلین)، لوپرون(Lupron، نام شیمیایی: لوپرولید) و ترلستار(Trelstar نام شیمیایی: تریپتورلین) اشاره کرد. در صورت قطع دارو، تخمدان ها دوباره شروع به کار می کنند. مدت زمان لازم برای فعالیت دوباره تخمدان ها از فردی به فرد دیگر متفاوت است.
سایر روش های هورمون درمانی
ممکن است برای درمان سرطان پیشرفته پستان که گیرنده هورمون-مثبت بوده و به درمان های ذکر شده در بالا پاسخ نمی دهد، روش های دیگری مورد استفاده قرار گیرد. Megace (نام شیمیایی: مژسترول) نوعی پروژستین است که اثرات استروژن را بر روی سلول های سرطانی سینه سرکوب می کند. هالوتستین(Halotestin، نام شیمیایی: فلوئوکسی مسترون) یک استروئید آنابولیک است که میزان استروژن در بدن را کاهش می دهد.
برداشتن پروفیلاکتیک تخمدان یکی دیگر از روش های تهاجمی است که ممکن است برخی از زنان قبل یائسه شدن با آن میزان استروژن در بدن را کاهش دهند. این یک عمل جراحی جدی است که می تواند تأثیر بسزایی در زندگی زن داشته باشد.
در مورد برداشتن پروفیلاکتیک تخمدان بیشتر بدانید.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد همه این روش های درمانی، به بخش هورمون درمانی مراجعه کنید.