وضعیت گیرنده هورمونی در گزارش پاتولوژی سرطان پستان

تشخیص سرطان پستان

در ادامه سری مقالات تشخیص سرطان پستان و گزارش پاتولوژی سرطان پستان به وضعیت گیرنده هورمونی در سرطان پستان می‌پردازیم. گزارش پاتولوژی شما ممکن است نتایجی در مورد ارزیابی وضعیت گیرنده هومونی داشته باشد. آزمایشی که بیانگر وجود یا عدم وجود گیرنده هایی برای هورمون های استروژن و پروژسترون در سلول های سرطان پستان است.

گیرنده های هورمونی پروتئین هایی اند که داخل یا روی سلول های پستان قرار دارند و در واقع سیگنال رسیده بوسیله آن ها پیام رشد را  به سلول ها می رساند.

نتایج وضعیت گیرنده هورمونی ممکن است به صورت یکی از موارد زیر گزارش شود:

  • اگر سرطانی برای هورمون استروژن گیرنده داشته باشد، گیرنده- استروژن مثبت(ER+) نامیده میشود. این موضوع نشان می دهد که سلول های سرطانی، مانند سلول های طبیعی پستان ممکن است سیگنال هایی از استروژن دریافت کنند که می تواند رشد آن ها را القا کند.
  •  اگر سرطانی برای هورمون پروژسترون گیرنده داشته باشد، گیرنده-پروژسترون مثبت(PR+) نام دارد. باز هم، این بدان معنی است که سلول های سرطانی ممکن است سیگنالی از پروژسترون دریافت کنند که می تواند رشد آن ها را تقویت کند.

 تقریباً از هر سه سرطان سینه دو مورد از نظر گیرنده های هورمون مثبت می باشد. آزمایش برای گیرنده های هورمون بسیار مهم است زیرا به شما و پزشک تان کمک می کند که تصمیم بگیرند آیا سرطان به هورمون درمانی یا سایر روش های درمانی پاسخ می دهد یا خیر. هورمون درمانی شامل داروهایی است که میزان استروژن را در بدن شما کاهش می دهد یا استروژن را از حمایت رشد و عملکرد سلول های پستان باز می دارد. این داروها می توانند به کندکردن یا حتی متوقف کردن رشد آن ها کمک کنند.

  • اگر نتیجه آزمایش، سرطان را از نظر گیرنده هورمونی منفی نشان دهد یعنی هیچ گیرنده ای وجود ندارد(گیرنده-هورمون منفی). بنابراین بعید به نظر می رسد درمان هورمونی کارآمد باشد. در این صورت پزشک تان درمان دیگری را انتخاب خواهد کرد.

 برای فهم بیشتر این موضوع می توانید درباره موارد زیر اطلاعاتی کسب کنید:

• درک گیرنده های هورمونی و عملکرد آن ها در سرطان پستان

چگونه می توان نتایج تست گیرنده هورمون را مطالعه کرد

• درمان سرطان پستان گیرنده – هورمون مثبت

درمان سرطان پستان گیرنده – هورمون منفی

دکتر ماریسا ویس: اگر سلول های سرطانی گیرنده هایی برای این هورمون ها داشته باشند، لزوماً به معنای بدتر بودن اوضاع نیست. بلکه آن ها حداقل سعی می کنند وظایف یک سلول طبیعی پستان را انجام داده و رفتاری از خود نشان دهند.