در ادامه سری مقالات انواع سرطان پستان و بیماری های خوش خیم پستان به تومور فیلودس خوش خیم پستان می‌پردازیم. تومورهای فیلودس در بافت همبند پستان که به آن استروما گفته می شود ایجاد می‌گردند.
بیشتر تومورهای فیلودس خوش‌خیم هستند، اما در موارد نادر می‌توانند بدخیم (سرطانی) باشند. علاوه بر این، رفتار پاتولوژیکی آن ها غیرقابل پیش‌بینی است. در موارد نادر، یک تومور خوش‌خیم می‌تواند به‌عنوان یک سرطان عود کند. بنابراین این ضایعات کمی متفاوت از سایربیماری های خوش خیم پستان در ارتباط با افزایش جزئی خطر ابتلا به سرطان پستان هستند.
تومورهای فیلودس خوش‌خیم در بافت همبند پستان ایجاد می شود که به آن استروما گفته می شود. استروما شامل بافت چربی و لیگامان‌هایی است که مجاری، لوبول‌ها و رگ‌های خونی و لنفاوی در پستان را احاطه کرده است. تومور می تواند هم بافت همبند و هم بافت غده ای داشته باشد (نوعی که مجاری و لوبول ها را تشکیل می دهد).
تومورهای فیلودس کمیاب و معمولاً خوش خیم هستند. آن ها به سرعت رشد می کنند، بنابراین در درجه اول معمولاً به عنوان یک توده احساس می شوند. گفتن تفاوت بین تومور خوش‌خیم فیلودس و یک فیبروآدنوما که شایعترین نوع تومور خوش خیم پستان است، می‌تواند دشوار باشد.
فیبروآدنوما در زنان جوان (زیر 30 سال) مشاهده می شود، در حالی که تومورهای فیلودس برای زنان در 40 سالگی شایع‌تر است. برای تشخیص صحیح، پزشک شما نیاز به برداشتن نمونه تومور دارد تا تحت بررسی میکروسکوپ قرار دارد. یک ویژگی کلیدی رشد چشمگیر بافت همبند است.
حتی هنگامی که تومورهای فیلودس خوش‌خیم هستند برخلاف نوع بدخیم یا مرزی، دارای برخی از خصوصیات طبیعی هستند ولی این ضایعات تمایل به عود دارند. اگر سلول دیگری باقی مانده باشد، در موارد نادری می توانند به سلول‌های بدخیم تبدیل شوند. به همین دلیل است که حتی تومورهای خوش‌خیم با از بین بردن کل توده و حاشیه بافت طبیعی پستان در اطراف تومور درمان می‌شوند. تومور خوش‌خیم فیلودس که از این طریق درمان می شود، با افزایش خطر ابتلا به سرطان پستان در آینده همراه نیست.